Κοσμική Αρχή της Αναλογίας.
[Όπως είναι πάνω είναι και κάτω και όπως είναι κάτω είναι και πάνω].
Σύμφωνα με τη Δεύτερη Κοσμική Αρχή της Αναλογίας, που αναφέραμε απ’ το βαθειά εσωτερικό κείμενο του Κυμβαλείου, ο φυσικός ρυθμός της Μετενσάρκωσης εκφράζεται επίσης στους Κύκλους της Ιστορίας, της Ανόδου, της Πτώσης και της διαδοχής των Ανθρώπινων Πολιτισμών.
Μια απ’ τις βασικές και πιο μυστηριώδεις ιδιότητες της Ζωής, σ’ όλα της τα επίπεδα εκδήλωσης, είναι η εξάρτησή της από ρυθμούς και κύκλους. Από ένα μικροοργανισμό μέχρι τους μεγάλους οργανισμούς των φυλών και των πολιτισμών και από ένα άτομο μέχρι ένα Γαλαξία, όλα στο Σύμπαν υπακούουν στο νόμο των ρυθμών.
Υπάρχουν μεγάλοι και μικροί ρυθμοί τόσο στον άνθρωπο όσο και σε ανώτερους συλλογικούς οργανισμούς, όπως είναι, για παράδειγμα, η Ανθρωπότητα, μια φυλή, ένας πολιτισμός ή μια πόλη. Αυτοί οι ρυθμοί συνδέονται τόσο μεταξύ τους όσο και με τον Μακρόκοσμο των πλανητών και των άστρων με θαυμάσια ακρίβεια και συντονισμό.
Στην ανθρώπινη περίπτωση, ο ρυθμός της Μετενσάρκωσης που αναλύσαμε προηγουμένως μπορεί να θεωρηθεί ένας μακρόρυθμος.
Όταν, όμως, ενσωματώνεται στον κύκλο ενός Πολιτισμού, αποτελεί έναν μικρόρυθμο. Στον άνθρωπο υπάρχουν διάφοροι μικρόρυθμοι δεκαετείς ή και ετήσιοι. Οι πιο σημαντικοί ωστόσο είναι τρεις.
Ο πρώτος διαρκεί 23 ημέρες και αφορά στους κύκλους του φυσικού σώματος. Δηλαδή κάθε 23 ημέρες το ανθρώπινο σώμα, από ενεργητική άποψη, περνάει από μια καμπή ή μια κάθοδο. Ο δεύτερος συνδέεται με το σεληνιακό ρυθμό, όπως ο προηγούμενος με το γήινο, διαρκεί 28 ημέρες και ευθύνεται για τις ψυχολογικές εναλλαγές.
Ο τρίτος διαρκεί 31 μέρες, ρυθμίζει τη νοητική δραστηριότητα και συσχετίζεται με τον Ήλιο (1).
Γενικά, μπορούμε να πούμε ότι οι ρυθμοί, τόσο οι φυσιολογικοί όσο και αυτοί των αόρατων ψυχολογικών και νοητικών σωμάτων (τα οποία συνδέονται περισσότερο με τις λεπτές αστρολογικές επιδράσεις), έχουν την τάση να προσαρμόζονται στο περιβάλλον, στους ρυθμούς της Γης, της Σελήνης, του Ήλιου, των πλανητών και των άστρων.
Οι τέσσερις κύριοι περιβαλλοντικοί ρυθμοί σε σχέση με τη Γη είναι ο καθημερινός ρυθμός, που εξαρτάται απ’ την περιστροφή του πλανήτη κάθε εικο-σιτετράωρο, ο μηνιαίος ρυθμός της Σελήνης, που περιφέρεται γύρω απ’ τη Γη, ο ετήσιος ρυθμός της γήινης περιφοράς γύρω απ’ τον Ήλιο και τέλος ο ρυθμός των ηλιακών κηλίδων κάθε 112 περίπου χρόνια. Αυτοί οι ρυθμοί είναι οι βασικότεροι ρυθμιστές της φυσικής και πρανικής ζωής πάνω στη Γη.
Υπάρχουν όμως μεγαλύτεροι ρυθμοί, οι οποίοι ευθύνονται για τη ζωή σε άλλα ανώτερα επίπεδα συνείδησης. Ο ρυθμός της λεγόμενης μετατόπισης του περιήλιου της Γης (το σημείο που η γήινη τροχιά βρίσκεται εγγύτερα στον Ήλιο) που ολοκληρώνει έναν κύκλο κάθε 108.000 χρόνια περίπου και ο ρυθμός της μετάπτωσης των ισημεριών της Γης (26.000 χρόνια περίπου), για παράδειγμα, παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην καθιέρωση των Ιστορικών κύκλων που σχετίζονται με τις ανόδους και τις πτώσεις, τις γεννήσεις και τους θανάτους των πολιτισμών και των εθνών.
Η αρχέγονη εσωτερική παράδοση της Ανατολής και της Δύσης (2) διδάσκει την ύπαρξη μεγάλων και μικρών ιστορικών Κύκλων, που στα σανσκριτικά ονομάζονται ΓΙΟΥΓΚΑ (Κρίκος) και αλληλοσυνδέονται καθώς ξετυλίγεται η ανθρώπινη ιστορία. Αυτοί οι κύκλοι, που διέπουν την ανθρώπινη ιστορική εξέλιξη, συντονίζονται με μεγαλύτερους Κοσμικούς Ρυθμούς, των οποίων είναι αντανακλάσεις.
Η βασικότερη μονάδα του ιστορικού χρονικού ρυθμού είναι η λεγόμενη ΚΑΛΙ ΓΙΟΥΓΚΑ που διαρκεί 432.000 χρόνια. Αυτός ο αριθμός δεν είναι βέβαια τυχαίος, αλλά συνδέεται με τους δύο μεγάλους κοσμικούς ρυθμούς της Γης που αναφέραμε προηγουμένως, της μετατόπισης του περιηλίου και της μετάπτωσης των Ισημεριών.
Το τετραπλάσιο της περιόδου της μετατόπισης είναι η διάρκεια αυτής της Γιούγκα. Επιπλέον, η περίοδος της μετατόπισης πλησιάζει το τετραπλάσιο της διάρκειας της μεταπτωτικής περιόδου, η οποία αντιστοιχεί απ’ τη μια με τον αριθμό των ανθρώπινων αναπνοών που γίνονται σε μια μέρα και απ’ την άλλη με το χιλιαπλάσιο της διάρκειας της περιφοράς του ηλιακού μας συστήματος γύρω απ’ το κέντρο του Γαλαξία μας.
Αυτοί και άλλοι πολλοί ρυθμικοί συντονισμοί Μικρόκοσμου – Μακρόκοσμου απο-τελούν θαυμάσια έκφραση της Παγκόσμιας Διάνοιας και της ουσιαστικής ένωσης των Πάντων, επειδή, όπως λέει η Αρχή της Αναλογίας, «όπως είναι πάνω είναι και κάτω και όπως είναι κάτω είναι και πάνω».
