Ο Χέκα (ή Χεκά) ήταν θεοποίηση της μαγείας Αιγυπτιακή, και το όνομά του είναι η λέξη στα αρχαία Αιγυπτιακά για τη «μαγεία».
Σύμφωνα με αιγυπτιακά κείμενα XEKA= ξόρκι.
Ο όρος [Χέκα] [τα κείμενα] επίσης χρησιμοποιούνταν-νται, για την πρακτική μαγικών τελετουργιών. Η κοπτική λέξη «χικ» προέρχεται από τα αρχαία Αιγυπτιακά.
Χέκα κυριολεκτικά σημαίνει ενεργοποιώντας το Κα, την έννοια των Αιγυπτίων για το μέρος της ψυχής που ενσαρκώνει την προσωπικότητα του ατόμου.
Οι Αιγύπτιοι πιστεύουν στον τρόπο που λειτουργεί η μαγεία με την ενεργοποίηση της δύναμης της ψυχής. «Χέκα» επίσης υπονοεί μεγάλη δύναμη και επιρροή, ειδικά στην περίπτωση τις ενεργοποίησης του Κα των δυνάμεων.
Ο Χέκα ενεργεί μαζί με τον Χου, την ενσάρκωση του θεϊκού λόγου, και τον Σία, την ενσάρκωση της έννοιας της θεϊκής γνώσης, για να για τη δημιουργία της βάσης της δημιουργικής δύναμης του κόσμου των θνητών σε φως η σκότος.
Το Αιγυπτιακό ιερογλυφικό για το όνομά του ήταν μια μπλεγμένη κλωστή λιναριού μέσα σε ένα ζευγάρι σηκωμένα χέρια. Κάποιες φορές όμως μοιάζει αόριστα με δύο πλεγμένα φίδια μέσα στα χέρια κάποιου. Έτσι, λέγεται ότι ο Χέκα πολέμησε και κατέκτησε δύο ερπετά, και συχνά αναπαριστάται ως άντρας που καταπίνει δύο γιγάντια μπλεγμένα ερπετά.
Η ιατρική και οι γιατροί θεωρούνταν ως μια μορφή μαγείας, και έτσι αυτές της δραστηριότητες τις έκανε το ιερατείο του Χέκα.
Η υγεία και η ολότητα του όντος ήταν ιερές για το Χέκα.
Δεν υπάρχει λέξη για τη θρησκεία στα αρχαία Αιγυπτιακά, ο επίγειος και ο θρησκευτικός κόσμος δεν διαχωριζόταν. Έτσι, το Χέκα δεν είναι εγκόσμια πρακτική, αλλά περισσότερο θρησκευτική τελετουργία.
Κάθε πλευρά της ζωής, κάθε λέξη, κάθε φυτό, κάθε ζώο και κάθε τελετουργικό είναι συνδεδεμένο με την δύναμη και την εξουσία.
Στην Αρχαία Αίγυπτο η ιατρική αποτελούνταν από τέσσερα μέρη. Η αρχέγονη δύναμη που έδινε τη δύναμη στο δημιουργό-θεό ταυτιζόταν με τον Χέκα, τον οποίο συνόδευαν μαγικά τελετουργικά γνωστά ως Σεσαού.
Αυτά περιέχονται σε ιερά κείμενα γνωστά ως Ρου. Επιπλέον, δίνονται στους ασθενείς ιατρικές συνταγές για την ανακούφισή τους,γνωστά σαν Πεκχρέτ.
Η χρήση αυτής της μαγείας γινόταν σε τελετουργίες στο ναό αλλά και ανεπίσημα από τους ιερείς. Τα τελετουργικά αυτά, μαζί με την ιατρική πρακτική, αποτελούν μια ολοκληρωμένη θεραπεία και για τη σωματική και για την ψυχική υγεία.
Χρήση της μαγείας γινόταν επίσης για την προστασία από εξαγριωμένες θεότητες, ζηλόφθονα φαντάσματα, ξένους δαίμονες και μάγους, όλα τα παραπάνω θεωρούνταν ότι προκαλούσαν ασθένειες, ατυχήματα, φτώχεια και μη γονιμότητα η αντίστροφα .
