Μεταφυσική μαγεία.
Ως όρος η λέξη πρωτοεμφανίστηκε κατά τον 10ο αιώνα από τον Ανδρόνικο Ρόδιο, μάλλον τυχαία,κατά τη διάρκεια κατάταξης των έργων του Αριστοτέλη, τοποθέτησε στο έργο «Φυσικά» «Πρώτη Φιλοσοφία, την λέξη μεταφυσικά,
Έτσι, όπως ορίζει και ο Θ. Πελεγρίνης, η μεταφυσική αναφέρεται: «σε πράγματα, ορισμένως, που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά μέσω των αισθήσεων. Ο όρος «μεταφυσική», που προέκυψε από τον τίτλο του συγγράμματος του Αριστοτέλη «Μετά τα φυσικά» και καθιερώθηκε για να δηλώνει την έρευνα που αφορά στον προσδιορισμό των εσχάτων λόγων της πραγματικότητας.
Ενώ στο πλαίσιο των φυσικών επιστημών επιχειρείται να καθοριστεί η πραγματικότητα, όπως μπορεί να συλληφθεί εμπειρικά, η μεταφυσική αναφέρεται σε έναν υπερβατικό κόσμο, σε έναν κόσμο, ο οποίος υπερβαίνει τα όρια της εμπειρίας έναν κόσμο που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός με την παρατήρηση και τις μεθόδους των φυσικών επιστημών.
Τα ζητήματα που περιλαμβάνονται στο πεδίο της μεταφυσικής είναι η έρευνα για την ουσία του κόσμου ο καθορισμός της υφής στην ολότητα του και τον χαρακτήρα προσδιορισμού του.
Σχέση μεταξύ της ψυχής σώματος.
Η Μεταφυσική είναι το άγνωστο μέρος του φυσικού χώρου, που µε την βοήθεια των δοκιμίων μυητικής μαγείας προσεγγίζεται γνωσιολογικά.
Ο Πλάτωνας έλεγε ότι δεν αγαπάμε αυτά που έχουμε, αλλά αυτά που μας λείπουν.
Σύμφωνα με τη μεταφυσική αντίληψη, ο άνθρωπος δεν αναρωτιέται επειδή δεν θεωρεί απλώς τα πράγματα, αλλά είναι μέσα στα πράγματα και τα πράγματα είναι μέσα στον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος δεν βλέπει τα πράγματα σαν αντικείμενα προς ανάλυση, αλλά σαν μέρος του εαυτού του και της φύσης. Στην αντίληψη κυριαρχεί η βίωση των καταστάσεων δεν υπάρχει χώρος για σκέψεις, που θεωρούν, αναθεωρούν, αναλύουν, αμφιβάλλουν ή δημιουργούν προβληματισμό.
Από την άλλη έχουμε τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας, που γέννησε τη Φιλοσοφία,οι οποία αποδέχεται σε πολλά σημεία της την αλληλεξάρτησή, αλληλοσύνδεση μιας μυητικής μαγικο-μυθικήςδιδασκαλίας των μυστηρίων σε μυημένους η αμύητους έτσι πρώτα γίνεται η θεώρηση και μετά η βίωση.
Υπήρχαν μύστες, ήρωες και σοφοί πολύ πριν υπάρξουν οι φιλόσοφοι.
Με την έννοια αυτή το πάντρεμα των δύο εννοιών, μεταφυσική και φιλοσοφία, μπορούμε να το συναντήσουμε για πρώτη φορά και σαν πιο ξεκάθαρο μοντέλο στους Προσωκρατικούς και στον Πλάτωνα, ο οποίος συμμετείχε και ο ίδιος στην ίδια μαγικο-μυθική γραμμή με αυτούς.
Οι Προσωκρατικοί είναι οι πρώτοι που αρχίζουν να αναρωτιούνται και να φιλοσοφούν επάνω σε μαγικά δοκίμια . Αυτό ήταν μεταφυσική φιλοσοφία,όλα τα ενσωμάτωναν στη φύση και την δυνατότητα να υπερβεί ο άνθρωπος να κατά πολύ τις δυνάμεις του .
Ο Προσωκρατικός προβληματισμός προσπάθησε να δέσει τις δογματικές θέσεις των μυστηρίων με φιλοσοφικό κάλυμμα. Βλέπουμε ότι οι διδασκαλίες τους ξεκινούν από δόγματα. Γι αυτό οι φιλόσοφοι αυτοί αποτελούν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε μυημένους και αμύητους.
Ιωάννης Μήδας.
